Zima (Slovak)
V zime sú veci čistejšie a belšie. Je sneh
a belasosti všade, až to bolí.
Len ona češe prúdy svojej smoly.
Víchor ako britva, stromy z kože zdiera,
kdesi vo mne zaskučalo zviera.
Prichádza noc,
objektív luny otočí a poutiera
a do rána ju z každej strany sníma.
A to je už tmavomodrá zima.
Moja zima je biela. Vetry náhodné
sotva šteknú spod brán.
Moja zima je dobrá.
Zahoďme
starý klobúk melanchólie
a bežme prostovlasí do strmého brehu.
Moja zima je nežnosť,
iskrenie hviezd
a číry jagot snehu.
Ešte sú iné zimy, v ktorých spomeniem
ružovú zimu tvojho tela.
Nadýchal som sa zimy ružovej,
omrzela ma zima biela.
Zo všetkých zím jak ponorka som ustal.
Hlt vzduchu do pľúc, ako nôž!
Chcem počuť pukať kĺby kremeňa,
chcem drsný vlas čiernej zimy
omotať si okolo prsta.
Nech na sneh kvapká
krv obyčajná, ľudská,
červená.
|
Zima (Polish)
W zimie
przedmioty są czystsze i bielsze. Śnieg
i białość są wszędzie, aż boli.
Tylko ona rozczesuje smoliste pasma ciemności.
Wiatr jak brzytwa, drzewa z kory odziera,
gdzieś głęboko we mnie zaskowyczało zwierzę.
Nadchodzi noc,
księżyca obiektyw obróci się, powędruje
i do rana ją ż każdej strony sfotografuje.
Ale to już jest zima ciemnoniebieska.
Moja zima jest biała. Wiatry przygodne
ledwie szczękną spod bram.
Moja zima jest dobra.
Wyrzućmy
stary kapelusz melancholii
i prostowłosi biegnijmy po stromym brzegu.
Moja zima to czułość,
iskrzenie gwiazd
i chrzęszczący blask śniegu.
Są jeszcze inne zimy, z nich wspominam
różowy chłód twego ciała.
Nawdychałem się zimy różowej,
oszroniła mnie zima biała.
Z zim wszystkich wynurzyłem się jak łódź zmęczona.
Haust powietrza do ust – jak nóż.
Chcę słyszeć trzask krzesanego krzemienia,
chcę ostry włos czarnej zimy
wokół palca owinąć.
Niech na śnieg spadnie kropla
krwi zwykłej, ludzkiej,
czerwonej.
| Publisher | Wydawnictwo "Śląsk" |
| Source of the quotation | Cztery księgi niepokoju |
| Bookpage (from–to) | pp. 91 |
|
