Janík, Pavol: Slovník cudzích snov

Na počiatku bolo snivo.
Povedala si:
„Stráv so mnou aspoň jeden sen.
Uvidíš – bude to sen,
o akom sa ti ešte ani nesnívalo!“

Zostúp so mnou hlbšie,
snívaj odzadu,
snívaj spätne
v zrkadlovom labyrinte,
ktorý vedie nikam.

Až prídeš na začiatok ničoho,
prisní sa ti vzrušujúci sen.

Zarámuj si ho
a zaves do spálne.

Aby bol stále na očiach,
lebo aj sen, ktorý zíde z očí,
raz zíde z mysle
v zmysle
prastarých zákonov
ľudskej zábudlivosti.

Snívaj si svoje.

Snívaj si sen,
ktorý sa odráža na hladine
zamrznutého jazera.
Sen hladký a mrazivý:

Skľúčené kľúče,
skleslý les,
sklonené sklo.
Poklony zrkadiel.

Svit luny
vo vodnom sne.

Odraz sa z dna
zrkadlového sna.

V obrazárni snov
potom uzrieš
v priamom prenose z detstva
zvyšky dávno zabudnutých príbehov.

Lebo naše zastarané sny
zostávajú s nami.

Nenáhli sa, snívaj pomaly, dôkladne,
až uvidíš kryštalickú konštrukciu
svojej duše,
v ktorej sa budú ligotať sny
- cieľavedomé a zrozumiteľné ako plameň.

Možno si už zbadala,
že nových snov ustavične ubúda.
Míňajú sa.

Čoskoro zažneme
v magickom šere
posledného sna
zúfalý výkrik
hviezdnej noci.

Zaplať mýto do sna
zbaveného zmyslov.

Opakuješ si nahlas
dôvernosti tajných snov,
matným leskom
svojich naliehavých nočných očí
vysvetľuješ tajuplnú reč tmy.

Snívaš, teda si!

На почетокот сѐ беше фантазија.
Рече:
"Мини со мене барем еден сон.
Ќе видиш - ќе биде тоа сон,
за кој уште не си сонувал!"

Спушти се со мене надлабоко,
сонувај одназад,
сонувај повторно
во лавиринтот на огледалото
што не води никаде.

Ако дојдеш на почетокот од ништо,
ќе ти се сони возбудлив сон.

Стави го во рамка
и обеси го во спалната.

Да ти биде постојано пред очи,
зашто и сонот, што ќе го снема од очите,
еднаш ќе го снема и од мислата
во смисла
на прастарите закони
на човековата заборавност.

Сонувај си го своето.

Сонувај го сонот,
што се отсликува на површината
од замрзнатото езеро.
Сон длабок и смрзнат:

Јадосани клучеви,
тажна шума,
наведнато стакло.
Поздрав на огледалото.

Месечева светлина
во водниот сон.

Отскочи од дното
на сонот на огледалото.

Во галеријата на соништа
потоа ќе видиш
во директниот пренос од детството
остатоци од одамна заборевените настани.

Зашто нашите застарени соништа
остануваат со нас.

Не брзај, сонувај полека, подробно,
додека не ја видиш кристалната конструкција
на сопствената душа,
во која ќе се гледат јасно соништата
- свесни и разбирливи како пламен.

Можеби забележа,
дека нови соништа има сѐ помалку.
Ги снемува.
Набрзо ќе се сретнеме
во магичната темнина
на последниот сон
со очајнички крик
во ѕвездената ноќ.
Плати мито за сон
ослободен од секаков смисол.

Ја повторуваш гласно
довербата на тајните сништа,
со матниот блесок
на своите упорни ноќни очи
ја објаснуваш таиствената реч на темнината.

Сонуваш, значи, постоиш.