Do modra (Slovak)
Od rána sa neúnavne vrháme do modra, ktorému chýba hranica medzi vodou a oblohou. Do modra, v ktorom sa krížia plavebné dráhy rýb s leteckými cestami vtákov. Do modra, v ktorom pomalý pohyb lodí pretínajú ligotavé trupy lietadiel. Do modra, ktoré nás silou vôle sústavne vrhá späť na piesočnú pláž spolu s ostatnými predmetmi navyše, spolu s mŕtvymi telami rýb, krabov a medúz, spolu s útržkami vodných rastlín, drobnými kamienkami, vrchnákmi od coca-coly, spolu s pokrčenými papierikmi uzavretými vo fľašiach od lahodných nápojov.
Čítame stále odznova a zo všetkých strán tie listy bez písmen, dokonale vybielené životodarným slnkom, ktoré dobre vie, komu dať príležitosť a komu nie.
Čítame listy bez písmen a zmrazujúco im rozumieme. Čítame listy bez písmen, oplakané spenenými vlnami, z ktorých pochádza život, zvuk, farby a bohyne.
Potomkyne bohýň dnes obývajú nekonečné riviéry celého sveta. Vyznávajú nahotu a bohovské motorové člny, autá, pláže, apartmány, hudbu, filmy a predovšetkým bohovských mužov.
Pri zmrzlinárskom stánku som sa do jednej z nich už po stý raz bezhlavo zamiloval.
Nezáleží na tom, ale bola to tá, s ktorou ma spája zopár zážitkov, spomienok a niekoľko detí. Zaľúbil som sa do nej celkom a bezo zvyšku.
Zo zmrzlinárskej búdky sa na nás pri tom usmievali nahé plagátové dievčatá a portrét štátnika v bielej admirálskej uniforme na modrom pozadí, ktoré práve tak dobre mohlo byť vodou ako oblohou a v ktorom sa práve tak dobre mohli pohybovať atómové ponorky ako prúdové lietadlá a neónové ryby práve tak ako dúhoví vtáci. Uploaded by | Répás Norbert |
Publisher | Slovenský spisovateľ, Bratislava / Edícia Nová poézia |
Source of the quotation | Do videnia v množnom čísle, ISBN 80-85543-00-1 |
Bookpage (from–to) | 38-39 |
Publication date | 1985 |
|
|
Во сино (Macedonian)
Од рано утро го губам временото во сино, на кое му недостасува граница меѓу водата и небото. Во синилото, во кое се вкрстуваат пловните патишта на скапите риби со воздушните коридори на птиците. Во синилото, кое со силата на сопствената волја постојано не враќа назад на песочната плажа заедно со другите предмети, заедно со мртвите тела на рибите, ракобите и медузите, заедно со делови од водите растенија, со ситните каменчиња, капачињата од кока-кола, заедно со стутканите хартичиња, затворени во шишиња од вкусни напивки.
Постојано ги читам одново и од сите страни писмата без букви, совршено избелени од животодарното сонце, кое добро знае, кому да му дадеме можност, а кому не.
Ги читаме писмата без букви и така смрзнати ги разбираме. Ги читаме писмата без букви, оплакани од распенетите бранови, од кои произлегува животот, звукот, боите и божиците.
Потомките на божиците денес ги населуваат бескрајните ривиери низ целиот свет. Го покажуваат своето голо тело и божествените јахти, абтомобили, плажи и апартмани, музика, филм и во прв ред своите божествени мажи.
Крај една трафика за сладолед по стоти пат безумно се вљубив во една од нив.
Не е многу важно, но тоа беше таа, со која ме врзуваат неколку доживувања, спомени и неколку деца. Се бљубив во неа сосем, без остаток.
Од трафиката за сладолед, ни се смееја голите дебојки од плакатите и портрет на државникот во бела адмиралска униформа на син фон, кој подеднакво може да биде и вода исто како и небо и во кој може добро да се движат атомски подморници и надзвучни авиони неонските риби и птиците со боја на виножито.
Uploaded by | Répás Norbert |
Publisher | „Григор Прличев“, Скопје |
Source of the quotation | Поправката на Титаник, ISBN 9989-661-48-0 |
Bookpage (from–to) | 41-42 |
Publication date | 2005 |
|
|