Pieśń XXIV (Polish)
Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony Polecę precz, poeta, ze dwojej złożony Natury: ani ja już przebywać na ziemi Więcej będę; a więtszy nad zazdrość, ludnemi
Miasty wzgardzę. On, w równym szczęściu urodzony, On ja, jako mię zowiesz, wielce ulubiony Mój Myszkowski, nie umrę ani mię czarnymi Styks niewesoła zamknie odnogami swymi.
Już mi skóra chropawa padnie na goleni, Już mi w ptaka białego wierzch się głowy mieni; Po palcach wszędy nowe piórka się puszczają, A z ramion sążeniste skrzydła wyrastają.
Terazże, nad Ikara prędszy przeważnego, Puste brzegi nawiedzę Bosfora hucznego I Syrty Cyrynejskie, Muzom poświęcony Ptak, i pola zabiegłe za zimne Tryjony.
O mnie Moskwa i będą wiedzieć Tatarowie, I róznego mieszkańcy świata Anglikowie; Mnie Niemiec i waleczny Hiszpan, mnie poznają, Którzy głęboki strumień Tybrowy pijają.
Niech przy próznym pogrzebie żadne narzekanie, Żaden lament nie będzie ani uskarżanie: Świec i dzwonów zaniechaj, i mar drogo słanych, I głosem żałobliwym żołtarzów spiewanych! Publisher | Panstwowy Instytut Wydawniczy |
Source of the quotation | Jan Kochanowski: Dzieła polskie, opr. J. Krzyzanowski, PIW, Varsó 1978. 252-253. o. |
|
XXIV. Dal (Hungarian)
Tollam becses, ritka toll: kell, hogy messze szálljak, Valljam magam két iker-természet fiának; Itt e földön életem nem tart már sokáig – A népes városokat, hol gyűlölség ásít, Megvetem és elhagyom. Szerencse szülötte, Tán valóban az vagyok, Myszkowskim, ahogy te Nevezel, drága barát! Nem halok meg én, nem Sodor komor Styx vize alvilág ölén lenn. Lábaimat lepi már szarupikkely, védő; Fejemen - fehér madár koponyáján - búb nő; Pihetollak serkednek ujjaimon sorra, Vállamat már két erős, öles szárny takarja. Most, hogy sebesebb vagyok merész Ikárosznál, Járok majd a kietlen-híres Boszporusznál, Cyrenaicy zátonyos öblein; a múzsák Madarait látom, zord sarkvidékek túlját. Tud majd rólam Moszkva is, tudnak a tatárok, Számos országbeliek, angolföldi szászok; Német és harcos spanyol örömest ösmer meg, Ők is, kik isszák vizét a mély Tiberisnek. Test nélkül ha temetnek, zokszó ott ne essen, Vádaskodó siralom senkit ne illessen; Ne zúgjanak harangok, ne égjenek gyertyák, Senki ne zengedezzen gyászos hangú zsoltárt.
Publisher | Európa Kiadó |
Source of the quotation | M. Rej, J. Kochanowski, M. Sęp-Szarzyński versei |
|