Szabó Lőrinc: Wszystko za nic (Semmiért egészen in Polish)

Hogy rettenetes, elhiszem,

de igy igaz.

Ha szeretsz, életed legyen

öngyilkosság, vagy majdnem az.

Mit bánom én, hogy a modernek

vagy a törvény mit követelnek,

bent maga ura, aki rab

volt odakint,

és nem tudok örülni csak

a magam törvénye szerint.

Nem vagy enyém, mig magadé vagy:

még nem szeretsz.

Mig cserébe a magadénak

szeretnél, teher is lehetsz.

Alku, ha szent is, alku: nékem

más kell már: Semmiért Egészen!

Két önzés titkos párbaja

minden egyéb,

én többet kérek:azt, hogy a

sorsomnak alkatrésze légy.

Félek mindenkitől, beteg

s fáradt vagyok,

kivánlak igy is,meglehet,

de a hitem rég elhagyott.

Hogy minden irtózó gyanakvást

elcsittithass, már nem tudok mást:

Mutasd meg a teljes alázat

és áldozat

örömét, és hogy a világnak

kedvemért ellentéte vagy.

Mert mig kell csak egy árva perc,

külön,neked,

mig magadra gondolni mersz,

mig sajnálod az életed,

mig nem vagy, mint egy tárgy, olyan

halott és akarattalan:

addig nem vagy a többieknél

se jobb, se több,

addig idegen is lehetnél,

addig énhozzám nincs közöd.

Kit törvény véd, felebarátnak

még jó lehet,

törvényen kivül, mint az állat,

olyan légy, hogy szeresselek.

Mint lámpa, ha lecsavarom,

ne élj, mikor nem akarom,

ne szólj, ne sirj, e bonthatatlan

börtönt ne lásd,

ésén majd elvégzem magamban,

hogy zsarnokságom megbocsásd.

To straszne, wiem; lecz tak już będzie,

zbyt dobrze znam tę prawdę.

Na samobójstwa żyj krawędzi,

jeżeli kochasz mnie naprawdę.

Cóż mnie obchodzą praw wymogi

i obyczaju nowe drogi;

w swej duszy panem jest, kto nawet

na zewnątrz bywa więżńiem

i poza własnym moimi prawem

każda ma radośe prędko sczeżnie.

Nie kochasz i nie jesteś moją,

gdy się o iebie starasz.

Gdy chcesz, bym był własnością twoją,

stanowisz tylko balast.

Targ, choćby święty, też jest targiem:

ja zaś Wszystkiego za Nic pragnę!

Walką podstępną reszta cała

dwóch egoizmów wrogich;

o więcej proszę: abyś chciała

przestąpić mego losu progi.

Zmęczony; chory, wszystkich ludzi

boję się, czuję trwogę;

choć, wciąż me pożądanie budzisz,

choć chciałbym - wierzyć ci nie mogę.

Jeśli więc chcesz .uciszyć żrące

domysły upokarzające,

pokorą swoją ustawiczną,

swym dla mnie- poświęceniem,

z radością dowiedź bęzgraniczną,

źe jesteś świata zaprzeczenięm.

Póki choć jedną ęhcesz mieć chwilę,

rzecz jędną.do ukrycia

pokąd śmiałośći mąsz na tyle,

by żal ci twego było życia,

póki nie stałaś się powolnym

przedmiotem mąrtwym i bezwolnym

nie lepsza jesteś niźli inni,

nie znaczysz więcej,

potąd nie jestem nic ci winny,

obcą dłoń trzymam w swojej ręce.

Ten, kogo broni praw ustawa,

jest bliźnim mym, ty inna,

jak zwierzę wyjęte spod prawa,

abym cię kochał; stać się winnś.

Jak lampa, który; kiedy zechcę,

to gaszę, nie żyj, kiedy nie chcę;

nie żal się; ńie płacz, ńie myśl o tym,

że wolna kiedyś byłaś;

a znajdę w sobie dość ochoty,

byś mą tyranię wybaczyła.