This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Rakovszky Zsuzsa: Eenrichtingsverkeer (Egyirányú utca in Dutch)

Portre of Rakovszky Zsuzsa

Back to the translator

Egyirányú utca (Hungarian)

De ami volt, az nem jön vissza többé
soha. Az idő egyirányú utca.
Örökké zuhog a jelen, s örökké
száraz lábbal kelünk át rajta: a múlt fölissza
szempillantás alatt. Lábbal előre vissza
nem szökken a műugró a trambulinra, és nem
lesz már a csorba ép, a foltos újra tiszta,
de ha mégis lehetne, hogyha valami résen,
a kozmosz féregjáratain át
zuhannál fölfelé, míg eléred azt a pontot,
ahol elromlott minden, hogy fölfejtsd a hibás
szemig a múlt kötését, másként legyen, ne mint volt,
bölcsőjében fojtsd meg a zsarnokot, vagy
kivándorlásra bírd tulajdon nagyapádat,
vagy azon vedd magad észre: egyszer csak ott vagy
saját gyermekkorodban, épp vasárnap
dél van, most merik szét a húslevest,
s te fényes űrruhádban, dülledt üvegszemed
rájuk emelve, a jövendő elvetélt
embriója, merev térdekkel lépegetsz
feléjük, vagy csak egy hang, testetlen sürgetés
vagy tiltás oldaluknál, súgod: „Tedd!” vagy „Ne tedd!”
– az is hiába volna. Nem lehet
csak egy szálat kihúzni, ha nem az összeset,
olyan szorosra szőtt a múltak szövedéke.
Mint bulldózer tolja maga előtt
a voltak összessége a rákövetkezőt,
ami volt egyszer, annak nincsen sohase vége,
vétkes vagy áldozat: nem felejtesz, nem felejtek,
a sérelem sérelmet szül, a seb
sebezne, és nincsen, ki mint bokára ejtett
szoknyából vetkező, a múltjából kilépne,
s azt mondaná: „Igen, én ezt tettem veled,
ahogy mások velem: bocsáss meg érte!”
És ha lehetne, ha mégiscsak visszatérne,
ki már soha, megint csak gázszámlákról beszélne,
csöpögő vízcsapokról, s te is csak azt felelnéd,
amit akkor, s nem mondanád: „Ne menj még!
Fél életem viszed magaddal, hogyha elmégy!”



Eenrichtingsverkeer (Dutch)

Maar wat is geweest, komt nooit meer
terug. Tijd is een straat met eenrichtingsverkeer.
Voortdurend giet het van het heden, en voortdurend
steken we het met droge voeten over: het verleden zuigt het
heden in een oogwenk op. Met de voeten naar voren
duikt geen schoonspringer terug op de duikplank, en wordt het
gebrokene nooit meer gaaf, het bevlekte nooit meer schoon,
maar mocht het toch mogelijk zijn, datje door een spleet,
door de wormgaten in de kosmos,
omhoog zou vallen, tot je het punt bereikt
waar alles is misgegaan, om het breiwerk van het verleden tot
aan de verkeerde steek los te halen, opdat het anders zou gaan,
niet zoals het was,
om de tiran in zijn wieg te wurgen, of
om je eigen grootvader over te halen zijn land te verlaten,
of om je gewaar te worden: je bent ineens terug
in je eigen kinderjaren, het is net zondag
middag, de bouillon-soep wordt over de borden verdeeld,
en in je glanzende ruimtepak loop je, met je bolle, glazige ogen
gericht op hen, jij, afgestoten embryo van
de toekomst, met stijve knieën in hun
richting, of je bent maar een stem, lichaamloze opgejaagdheid
of een verbod naast hen, je fluistert: ’Doe het!’ of ’Doe het niet!’
– maar zelfs dat zou tevergeefs zijn. Het is onmogelijk
slechts één draad los te halen, zonder alle andere,
zo dicht is het weefsel van het verleden geweven.
Als een bulldozer duwt het totaal van wat
geweest is het daarop volgende voor zich uit,
wat eenmaal was, krijgt nooit een einde,
schuldige of slachtoffer: jij vergeet niet, ik vergeet niet,
gekwetstheid baart gekwetsheid, de wond
zou verwonden, en er is niemand die uit het verleden kan stappen
als iemand die zich ontdoet van een tot op de enkels gevallen rok,
en dan zou zeggen: ’Ja, dit heb ik met jou gedaan,
zoals anderen met mij: vergeef me dit!’
En als het mogelijk zou zijn, als degene toch terug zou komen,
die nooit meer, dan zou hij weer over gasrekeningen spreken,
over lekkende kranen, en ook jij zou hetzelfde antwoorden
als toen, en zou niet zeggen: ’Ga nog niet!
De helft van mijn leven neem je mee, als je me verlaat!’



Source of the quotation29e Poetry International

minimap