Kavafis, Konstantinos: Ablakok (Τα Παράθυρα in Hungarian)

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για  νάβρω τα παράθυρα. - Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.

E sötét szobákban, ahol lélekszakadva,
napjaim terhét hurcolom, forgódva erre-arra,
ablakokat keresek. - Mintha csak egy ablak,
mely kinyílik, a megváltással volna teljes.
De ablakok sehol sincsenek, vagy csak én
nem lelek egyet se. De jobb is így. A fény,
ha gyúl, talán megint csak újabb gyötrelem lesz.
Ki tudja, milyen ismeretlen dolgokat mutathat.