Mörike, Eduard: U ponoć (Um Mitternacht in Serbian)
|
Um Mitternacht (German)Gelassen stieg die Nacht ans Land, Lehnt träumend an der Berge Wand, Ihr Auge sieht die goldne Wage nun Der Zeit in gleichen Schalen stille ruhn; Und kecker rauschen die Quellen hervor, Sie singen der Mutter, der Nacht, ins Ohr Vom Tage, Vom heute gewesenen Tage.
Das uralt alte Schlummerlied, Sie achtet’s nicht, sie ist es müd’; Ihr klingt des Himmels Bläue süsser noch, Der flücht’gen Stunden gleichgeschwungnes Joch. Doch immer behalten die Quellen das Wort, Es singen die Wasser im Schlafe noch fort Vom Tage, Vom heute gewesenen Tage.
|
U ponoć (Serbian)Spokojno kroči noć u svet, na gorski oslonjena splet, vremena zlatne terazije sad gleda, i njinog ravnomjerja sklad; a obesnih vrela javlja se roj što materi noći žubore poj o danu, o maločas minulom danu.
Ne voli ona drevnu tu uspavanku, nit sluša nju; nebeska plavet njoj je slađi zvuk, časova hitrih ujednačen luk. Al žubor se vrela ne gubi nit mre, i u snu još pevaju vode ko pre o danu, o maločas minulom danu.
|